เอ็มมา โธมัส ครูสอนภาษาชาวอังกฤษ เข้ามาอยู่เมืองไทยเพราะหลงใหลในศิลปะมวยไทย ระหว่างฝีกมวย ก็หารายได้พิเศษเป็นครูสอนภาษาอังกฤษไปด้วย เธอแปลกใจที่เด็กที่เป็นลูกศิษย์ของเธอพูดถึงการข่มขืนอย่างคะนองปาก จึงเป็นจุดเริ่มต้นในการค้นหาที่มาของวัฒนธรรมอันน่าขยะแขยงนี้ จนกระทั่งกลายมาเป็นบทความ Rape Culture in Thailand เธอเล่าว่า...

วันหนึ่งในคลาสเรียน มีนักเรียน (วัยผู้ใหญ่) เข้าเรียนสี่คน เป็นผู้ชายสอง ผู้หญิงสอง ระหว่างที่สอนอยู่นั้น ช่วงหนึ่งนักเรียนก็หัวเราะ เธอรู้สึกได้ว่าพวกเขาหัวเราะเธอ แต่ไม่รู้เรื่องอะไร จึงทำสีหน้าสงสัย ก่อนนักเรียนหญิงคนหนึ่งจะปรายตามองนักเรียนชายอีกคนและตอบว่า
"เขาว่า ถ้าครูไม่ให้เขาผ่าน เขาจะปล้ำครู"
เธอนิ่ง แล้วเอ่ย
"I don't understand" เธอจริงจัง ทั้งสีหน้าและน้ำเสียง
"rape น่ะครู เขาจะข่มขืนครู" นักเรียนหญิงคนนั้นพยายามอธิบายต่อ
"ฉันเข้าใจคำนั้น" เธอ-ครูสอนภาษาอังกฤษ และเป็นชาวอังกฤษ พูดชัดและช้า
"แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเล่นตลกอะไรแบบนี้"

บทความ Rape Culture in Thailand ของ เอ็มมา โธมัส นี้ เข้าถึงจารีตผิดๆ ในละครไทยได้ลึกซึ้งยิ่ง อย่างละครบางเรื่องพระเอกปล้ำนางเอกในตอนแรกๆ แต่เมื่อพระเอกทำดีด้วยหน่อย นางเอกกลับโอนอ่อน ท้ายที่สุดก็รักกัน จนคนดูลืมหรือหลงประเด็นใหญ่ที่สุดในช่วงต้นเรื่องอย่างการข่มขืนกระทำชำเราจนหมดสิ้น และเรื่องต่อๆ มาก็ปฏิบัติซ้ำแบบนี้อีก เรื่องแล้วเรื่องเล่า

ในบทความยังระบุถึงผลการศึกษาพบว่าละครไทยที่ออกอากาศตลอดทั้งปี 2557 มีถึง 80% พบฉากข่มขืน มันบ่อยจนคนซึมซับและรู้สึกได้ว่านี่คือส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ปกติ และนี่อาจเป็นคำตอบว่าทำไมนักเรียนในคลาสภาษาอังกฤษถึงได้พูดออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาเช่นนั้น

อ่านบทความ RAPE CULTURE IN THAILAND เต็มๆ ได้ที่นี่

reformthailand ยกตัวอย่างละครไทยที่มีฉากข่มขืน ซึ่งมากจนไกด์อุบลก็ยังตกใจครับ ลองไปดูกัน