ถ้าพูดถึงความฉลาดหลักแหลม มีไหวพริบการเอาตัวรอด คงไม่มีใครไม่รู้จักศรีธนญชัย ชาวอีสานเรียกคนที่ฉลาดหลักแหลมอย่างนี้ว่า บักเซี่ยงเมี่ยง ครับ พอดีสื่อมวลชนอาวุโส Chanin Nampitak โพสภาพสระน้ำที่ ต.บ้านไผ่ อ.ม่วงสามสิบ เรียกสระนี้ว่า สระศรีธนญชัย หรือสระเซี่ยงเมี่ยง พร้อมกับมีศาลรูปปั้นบักเซี่ยงเมี่ยงด้วย ถามไถ่ได้ความมาบอกดังนี้ครับ

สระศรีธนญชัย หรือสระเซียงเมี่ยง เป็นสระน้ำโบราณสำคัญคู่บ้านไผ่ใหญ่มานาน ถือกันว่าเป็นสระน้ำที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก ผู้ใดที่ได้ดื่มน้ำในสระแห่งนี้ จะเกิดปัญญาฉลาดหลักแหลม ต่อมาได้มีการขุดลอกสระเมื่อปี พ.ศ. 2479 โดยพระมหาจูม โชตโก (ภายหลังได้สมณศักดิ์ เป็นพระครูโสภณธรรมาภรณ์) เป็นประธานในการขุดลอก เมื่อขุดลงไปได้คันไถอันหนึ่ง มีขนาดใหญ่มาก ทำด้วยไม้ตะเคียนมีความสูง ตั้งตรงวัดจากพื้นถึงห่างไถประมาณ 2 เมตร ปัจจุบันได้หายไปแล้ว

สระศรีธนญชัยมีความสำคัญกับอำเภอม่วงสามสิบ ถึงกับเอาไปตั้งเป็นคำขวัญของอำเภอว่า 

ถิ่นคนดี ศรีธนญชัย สระโบราณ
แหล่งกำเนิดมะขามหวาน พระโรจน์ไผ่ใหญ่
กราบไหว้หลวงพ่อเกษมสีมา 
ชมวัดป่าวิเวก เอนกค่าคุณธรรม

คำว่า “เซี่ยง” เป็นคำเรียกคนที่เคยบวช เหมือนกับคำว่า “ทิด” ซึ่งใช้เรียกคนเคยผ่านการบวชพระมาแล้วในภาคกลาง “เซียงเมี่ยง” ก็คือ “ทิดเมี่ยง” 

“เซี่ยงเมี่ยง” ใช้ไหวพริบเอาเมี่ยงของพ่อค้ามากินฟรีๆ โดยการพนันกันว่า พ่อค้าจะหาบเมี่ยงข้ามน้ำมาโดยที่เมี่ยงไม่เปียกได้หรือไม่ ? ปรากฏว่าพวกพ่อค้าหาบเมี่ยงลุยน้ำข้ามมา หาได้หาบเมี่ยงข้ามน้ำมาไม่ ศรีธนญชัยปรากฏตัวในบทนี้ บทที่ได้เมี่ยงไปกินฟรี “สี่ซ้าห้าบาท” คือกวาดเรียบ เอาทั้งซ้าคือตะกร้าหรือชะลอมและบาตรพระมาใส่เมี่ยงฟรี จนเมี่ยงมีให้ไม่พอปรับ นับเป็นการขึ้นชื่อลือชาในด้านไหวพริบปฏิภาณเป็นอย่างยิ่ง