อีกหนึ่งความภาคภูมิใจ ศิษย์เก่า คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี “บัณฑิตลูกชาวนาสู่ข้าของแผ่นดิน” จากนักวิชาการเกษตร สู่ตำแหน่งนิติกร และก้าวสู่สูงสุดตำแหน่ง ผู้พิพากษา นายทองเพิ่ม จำศรี ผู้พิพากษาศาลจังหวัดฮอด อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่

ท่านทองเพิ่ม จำศรี ผู้พิพากษาศาลจังหวัดฮอด บอกว่า ตนชื่อเล่นว่า “เขียด” เป็นคนภูมิลำเนาจังหวัดศรีสะเกษ สำเร็จการศึกษา ป.ตรี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี คณะเกษตรศาสตร์ สาขาพืชไร่ รุ่นที่ 11 รหัส 41

ช่วงเรียนตนเป็นเด็กหลังห้อง ชอบทำกิจกรรมในคณะและมหาวิทยาลัย เคยเป็นประธานชมรมศิลปวัฒนธรรม อาจารย์มักเรียกชื่อจาก ทองเพิ่ม เป็น ทองลด เสมอ ตนมีความสุขมากในชีวิตมหาวิทยาลัย หลังสำเร็จการศึกษาได้ไปเป็นเซลล์เป็นขายเคมีเกษตรประมาณ 2-3 ปี สอบบรรจุรับราชการครั้งแรกตำแหน่งนักวิชาการเกษตร ที่เทศบาลตำบลแม่อาย อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่

ทำงานได้สักระยะจึงอยากเติบโตในหน้าที่ราชการในตำแหน่งปลัดเทศบาล แต่ตนไม่มีวุฒิทางกฎหมาย เลยตัดสินใจลงเรียนคณะนิติศาสตร์ มสธ. แต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร เทอมแรกที่เรียนสอบตกทุกวิชา ช่วงนั้นมีเสียงจากหลายคนที่มองว่าเราทำไม่ได้ เสียเวลาเปล่า

สิ่งที่รับมาจึงเป็นแรงบันดาลใจ ให้ตนมีฮึดสู้อีกครั้ง เรามีหนึ่งสมอง สองมือ เหมือนคนอื่น เขาทำได้เราต้องทำได้ จึงเริ่มวางแผนหาแนวทางของตน ประกอบกับช่วงกลางปีเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำ จึงตัดสินใจหยุดดื่มแอลกอฮอล์ ลงเรียน มสธ. มุ่งมั่นในตั้งใจอยากจะเรียนให้สำเร็จควบคู่กับการทำงานไปด้วย เทอม 2 สามารถสอบผ่านทุกวิชา และลงเรียน ป.โท ที่วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น สาขารัฐประศาสนศาสตร์ ม.ขอบแก่น ควบคู่ไปด้วย

ช่วงระหว่างเรียน เนื่องจากเราเป็นเกษตรตำบลชาวบ้านรู้ว่าเราเรียนกฎหมายก็ปรึกษาความรู้ทางด้านเกษตรและให้ความรู้ทางกฎหมายไปด้วย รู้สึกว่าชอบทางกฎหมายมีความคิดอยากเป็นอัยการ เป็นผู้พิพากษา หลังจบ มสธ. ตำแหน่งนักวิชาการเกษตร เป็นตำแหน่งนิติกร ลงเรียนเนติบัณฑิต ปี 2557 และ ปี 2559 ตนสอบผ่านทั้ง 2 สนาม คือ อัยการผู้ช่วยและผู้ช่วยผู้พิพากษา การตัดสินใจเลือกอาจจะยากมากในตอนนั้น แต่ก็จำได้ว่าแม่เคยบอกว่า แม่อยากเห็นลูกเป็นผู้พิพากษา

ในโอกาสครบรอบ 31 ปี แห่งการก่อตั้งมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ท่านทองเพิ่ม จำศรี กล่าวเพิ่มเติมว่า ตนมีความภาคภูมิใจอย่างยิ่งที่ได้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันแห่งนี้ เป็นจุดเริ่มใบเบิกทางสู่ชีวิตรับราชการ ตำแหน่งนักวิชาการเกษตร ศักยภาพตรงนี้ทำให้เราสามารถก้าวเดินในเส้นทางได้หลากหลายอีกด้วย ถ้าไม่มีนักวิชาการเกษตรในวันนั้น ตนอาจจะไม่สามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้

ด้วยตำแหน่งหน้าที่ และความรับผิดชอบในการปฏิบัติงานราชการกฎระเบียบที่กำหนดค่อนข้างสูง แต่ตนก็ยังอยู่ในกลุ่ม Agri กับเพื่อนๆคณะเกษตรศาสตร์ เหมือนเดิมเพราะที่นี่คือบ้านที่อบอุ่น “เกษตร ม.ทราย”

นับเป็นอีกแบบอย่างที่ดี และความภาคภูมิใจบัณฑิตแห่งมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจ จนก้าวสู่ความสำเร็จในวันนี้ ก้าวแรกของเป้าหมายคือการสำเร็จการศึกษาในสาขาวิชาที่ได้เล่าเรียนมา จนสามารถนำความรู้ที่ได้ไปประกอบอาชีพที่ทำคุณประโยชน์ต่อสังคม เมื่อวิถีการใช้ชีวิตได้ดำเนินต่อไป การค้นพบตนเองในสิ่งที่ชอบและถนัดเริ่มปรากฏขึ้นชัดเจนอีกครั้ง การมีเป้าหมายเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เมื่อเรามีความตั้งใจ มุ่งมั่น และความพยายามที่จะทำให้เป้าหมายนั้นชัดเจน ความสำเร็จก็ไม่ไกลเกินเอื้อม

เพลิน วิชัยวงศ์ นักประชาสัมพันธ์ ม.อุบลฯ/ รายงาน