วันที่ 21 พฤษภาคม 2565 ณ อาคารสมจิตต์ ยอดเศรณี เหล่านักศึกษาแพทย์ ชั้นปีที่ 2 และปี 3 วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ต่างพร้อมใจกันเข้าร่วมพิธีทำบุญอุทิศส่วนกุศลแด่อาจารย์ใหญ่ ประจำปี 2565 ซึ่งปีนี้จัดขึ้นแบบเรียบง่าย ตามมาตรการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 โดยจัดให้มีพิธีทำบุญตักบาตร ถวายภัตตาหาร ฟังธรรมเทศนา ซึ่งมี นพ.ประวิ อ่ำพันธ์ คณบดีวิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข เป็นประธานนำประกอบพิธี หลังจากนั้นคณาจารย์และนักศึกษาตั้งแถวเดินเข้าห้องมหกายวิภาคศาสตร์ ที่มีร่างอาจารย์ใหญ่มากว่ายี่สิบร่าง นอนสงบนิ่งรอลูกศิษย์กล่าวคำไหว้ครูและขอขมาอย่างพร้อมเพรียง บรรยากาศสุดตราตรึงยิ่ง 

นศ.พ.วรยุทธ  วงศ์กมลาไสย ตัวแทนนักศึกษาแพทย์ปี 2 รุ่นที่ 16 ได้กล่าวความรู้สึกต่ออาจารย์ใหญ่ ว่า “การที่พวกเรานักศึกษาแพทย์ชั้นปี 2 ที่มารวมตัวกันในวันนี้ พวกเราทุกคนมาด้วยความจริงใจ ตั้งใจที่จะมาขอขมา และแสดงความเคารพท่านอาจารย์ใหญ่ ผู้ซึ่งไร้ลมหายใจ จากที่พวกผมได้รับการบอกเล่าจากรุ่นพี่ว่า อาจารย์ใหญ่นั้น คือบุคคลที่มีความสำคัญต่อพวกเราอย่างยิ่ง ในการศึกษาวิชาชีพแพทย์อย่างแท้จริง แพทย์ทุกคนล้วนต้องศึกษาจากอาจารย์ใหญ่ทั้งสิ้น ท่านคืออาจารย์ที่สอนพวกเราโดยไม่มีเสียงอธิบาย แต่สอนพวกเราโดยใช้ทุกส่วนของร่างกายอธิบายแทน ความรู้ที่ได้จากท่าน เป็นความรู้ที่เราไม่สามารถหาได้จากหนังสือเรียนหรือตำราเล่มไหนๆ ไม่ว่าจะมีเทคโนโลยีใดๆ ก็ไม่สามารถนำมาทดแทนอาจารย์ใหญ่ได้”

นศ.พ.ณัฐภัทร  ทองสา ตัวแทนนักศึกษาแพทย์ปี 3 รุ่นที่ 15 ได้กล่าวความรู้สึกต่ออาจารย์ใหญ่ว่า “ในปีที่ผ่านมา ตอนนั้นผมเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 2 ความรู้สึกในวันแรกที่ได้จับมีดเพื่อที่จะผ่าร่างอาจารย์ใหญ่ ในตอนนั้นในใจตอนแรกก็รู้สึกกล้าๆกลัวๆที่จะจรดมีดที่อยู่ในมือลงร่างท่าน ตอนนั้นผมก็คิดว่าหลายๆคนก็คงมีความรู้สึกเดียวกัน

เมื่อครั้นตอนที่เรากำลังลงมีดอยู่นั้น เราทุกคนต่างได้รับความรู้จากท่านมามากมาย ความรู้สึกถึงความเป็นแพทย์ก็ได้สั่งสม ซึมซับทุกครั้งๆ ที่ได้มาหาอาจารย์ จากเด็กตัวน้อยๆ ในปี 1 ในวันนั้นที่ยังไม่รู้อะไรเลย พวกเราก็ค่อยๆเติบโตขึ้นและแกร่งกล้าด้านการแพทย์มากขึ้น อาจารย์จะรู้หรือไม่ว่าเราจะทำอะไรกับท่านบ้าง อาจารย์จะรู้หรือไม่ว่าเราลงมืดไปกี่แผล  อาจารย์จะรู้หรือไม่ว่าเราจะชำแหละนั่นจนไม่เหลือชิ้นดีจนยากที่จะประกอบร่างคืนได้

ผมอยากจะขอบคุณความเสียสละของอาจารย์ในครั้งนี้ ท่านมอบคุณประโยชน์อย่างมากที่ทำให้พวกเรานักศึกษาแพทย์ได้รับรู้และสัมผัสความเป็นแพทย์มากขึ้น ไม่รู้เลยว่าเสียงนี้จะไปถึงท่านหรือไม่ ความเสียสละที่ยิ่งใหญ่ของท่านมีมากกว่าการที่จะมาทำบุญ ความรู้ ความยินดี ความปลื้มปีติที่เกิดขึ้นระหว่างการลงมีดนั้นคือบุญอันมหาศาลที่ท่านได้มอบให้พวกเราแล้ว ข้าพเจ้าจึงอยากจะนำความรู้สึกที่มากมายเหล่านี้ส่งต่อไปยังรุ่นน้อง ผมจึงอยากจะจัดกิจกรรมนี้เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณอาจารย์ใหญ่และอยากให้น้องๆตระหนักถึงความเสียสละของอาจารย์ใหญ่”

เพลิน  วิชัยวงศ์ นักประชาสัมพันธ์ ม.อุบลฯ / ข่าว