“สุพจน์ อ่อนรัตน์” บุคลากรมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี หนึ่งเดียวในการทำหน้าที่ดูแลรักษาศพ (ร่างอาจารย์ใหญ่) คลุกคลีกับร่างอาจารย์ใหญ่ มานานกว่าสิบปี จนเพื่อนๆ พากันตั้งฉายาให้ว่า “หมอผีแห่ง ม.อุบลฯ”

สุพจน์ อ่อนรัตน์ จากคนธรรมดาที่มีวุฒิการศึกษาเพียง มัธยมศึกษาปีที่ 6 ไม่มีความรู้ทางการแพทย์ฯ สู่ความภาคภูมิใจเบื้องหลังความสำเร็จของนักศึกษาแพทย์ฯ ม.อุบลฯ สะสมประสบการณ์มายาวนานทำให้เกิดพลังศรัทธาในร่างอาจารย์ใหญ่ พร้อมตั้งมั่นตัดสินใจบริจาคร่างกายตนเอง หวังสักวันจะกลับมาเป็นอาจารย์ใหญ่ ให้นักศึกษาแพทย์ฯ ได้เรียนรู้ดังเช่นที่ตนทำอยู่ในปัจจุบัน

นายสุพจน์ อ่อนรัตน์ ชายวัย 42 ปี ภูมิลำเนา อ.เมือง จ.อุบลราชธานี พนักงานรักษาศพ ประจำห้องมหกายวิภาคศาสตร์ วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี บอกว่า ตนได้ทำงานใน ตำแหน่งพนักงานรักษาศพ มาแล้วกว่า 10 ปี สมัครเข้าทำงานด้วยวุฒิ ม.6 โดยการสอบสัมภาษณ์ และปฏิบัติ ทั้งนี้ตนไม่เคยมีความรู้เกี่ยวกับทางการแพทย์ฯมาก่อนเลย งานที่รับผิดชอบนอกจากจะดูแลรักษาศพ (ร่างอาจารย์ใหญ่) แล้ว ยังช่วยในการเตรียมอุปกรณ์การเรียนการสอน สื่อการสอน กล้องจุลทัศน์ มีดผ่าตัดเครื่องมือทางการแพทย์ เป็นต้น ทั้งนี้ หากมีการใช้เครื่องมือในการชำแหละ หรือการเลื่อย ตัด ตนก็จะเป็นคนทำหน้าที่นี้ ซึ่งที่ผ่านมาตนได้ชำแหละร่างอาจารย์ใหญ่ทุกราย เพื่อการศึกษาของนักศึกษาแพทย์ฯ มาแล้วกว่า 80 ร่าง ซึ่งทุกครั้งก็จะตั้งจิตอธิฐานขออโหสิกรรมต่อท่านทุกครั้ง

ในส่วนของห้องมหกายวิภาคศาสตร์ ตั้งอยู่ ณ ชั้นล่างของอาคารคณะศิลปประยุกต์และสถาปัตยกรรมศาสตร์ ม.อุบลฯ ปัจจุบันมีร่างอาจารย์ใหญ่จำนวน 23 ร่าง “สุพจน์ อ่อนรัตน์” บอกต่อว่า ตนได้ทำงานคลุกคลีกับร่างครูใหญ่ตั้งแต่เช้าจรดเย็นทุกวัน เรียกได้ว่าเกือบกิน-นอนที่นี่เลยก็ว่าได้ เพราะถ้าวันไหมมีเรียนต้องเตรียมอุปกรณ์ห้องแล็บล่วงหน้า บางวันก็จนถึงดึก จนเผลอหลับไปก็มี ซึ่งห้องทำงานตนติดกับห้องอาจารย์ใหญ่ สามารถมองเห็นทะลุผ่านกระจกใสได้ ตนชอบนั่งสมาธิแผ่เมตตาพิจารณาสังขารอยู่เสมอ บางครั้งมีจิตสัมผัสสื่อถึงท่านได้

การที่ตนได้ทำหน้าที่ในจุดนี้ ทำให้มองเห็นสัจจะธรรมชีวิตมนุษย์ สิ่งหนึ่งที่คิดเสมอว่า อาจารย์ใหญ่ทุกร่าง ท่านเป็นผู้เสียสละ เป็นผู้มีจิตใจสูง มีความเมตตาแก่ศิษย์ แม้ว่านักศึกษาแพทย์จะลงมีดกับท่าน ท่านยังไม่แสดงความรู้สึก หรืออาการใดๆ แม้กระทั้งตนที่เคยใช้อุปกรณ์ชำแหละร่างของท่าน ท่านก็ไม่แสดงอาการใดๆ ตนจึงมีความศรัทธาในครูใหญ่ ท่านเปรียบเสมือนหนังสือเล่มหนึ่ง เป็นตำราแห่งชีวิตมนุษย์ที่ไม่มีวันศึกษาจบ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าและประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ พลังศรัทธาในครั้งนี้ตนจึงตัดสินใจบริจาคร่างกายตนเอง เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการศึกษา

สุพจน์ บอกว่า รู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ทำงานในจุดนี้ ได้ปฏิบัติกับร่างอาจารย์ใหญ่ด้วยความเคารพ และภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จของนักศึกษาแพทย์ฯ ม.อุบลฯ ทุกคน ที่ผ่านมาแม้ว่านักศึกษาแพทย์ฯ จะจบไปแล้วหลายรุ่น แต่ทุกครั้งที่พบเจอกัน ก็ยังทักทายให้ความเคารพนับถือตนเช่นเคย เหมือนดังเช่น ช่วงที่ตนไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ ก็จะมีน้องแพทย์ ม.อุบลฯ หรือ นศพ.ม.อุบลฯ เข้ามาทักถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ด้วยความห่วงใย ตนรู้สึกปลื้มใจเป็นอย่างยิ่ง ที่น้องแพทย์ไม่ถือตัวเอง ถ้าเทียบกับตนซึ่งเป็นคนธรรมดา ไม่มีสถานะใดๆ แต่น้องก็ยังให้เกียรติ เคารพเราเหมือนช่วงที่เรียนไม่แตกต่าง

นับว่าเป็นอีกหนึ่งความภาคภูมิใจของผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของนักศึกษาแพทย์ฯ ม.อุบลฯ ผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลรักษาร่างอาจารย์ใหญ่ ผู้ที่ทุ่มเทต่อการทำงาน มุ่งมั่น เสียสละทำด้วยใจอย่างมีความสุข และพร้อมที่ก้าวเดินตามพลังศรัทธาที่มีต่ออาจารย์ใหญ่ เพื่อคุณประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ ในการบริจาคร่างกายตนเองเพื่อการศึกษา “สุพจน์ อ่อนรัตน์” จากพนักงานรักษาศพ ผู้ดูแลรักษาร่างอาจารย์ใหญ่ ในอนาคตร่างกายหลังความตายเขาจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง แต่ทว่ามาในร่างอันทรงเกียรติของ“อาจารย์ใหญ่”

เพลิน วิชัยวงศ์ นักประชาสัมพันธ์ ม.อุบลฯ / ข่าว