หลัง การสัมนาโรบินสันที่บางไทร..กลุ่มหนุ่มเจ้าของห้างสรรพสินค้าต่างจังหวัดก็ นัดพบปะเจอกัน..และวันนั้น..19 กรกฏาคม 2531...ก็สำเร็จเมื่อนัดลงตัว..

จากเหนือ...วรวัชร(ตันตราภัณฑ์ เชียงใหม่)..สันติ(แฟรี่แลนด์ นครสวรรค์)..ธีระพงษ์(ท๊อปแลนด์ พิษณุโลก)..
จากอีสาน...โกเฒ่า(ยิ่งยง อุบล)..พีระพล(แฟรี่ ขอนแก่น)..สัญชัย(เซ็นโตซ่า ขอนแก่น)..หาญชัย(เจริญศรี อุดร)..
จากตะวันออก..โฆษิต(โอเซี่ยน ชลบุรี).

ได้นัดเจอกันที่ กรุงเทพแล้วไปพบเพื่อนๆทางใต้ที่หาดใหญ่..จากนั้นก็ไปเยี่ยมคารวะโก ชุ้น(ห้างซุบเปอร์ ยะลา)..ครั้งนั้น..ทั้งคณะได้เที่ยวยะลาปัตตานีพบปะแลกเปลี่ยนความคิดเห็น กัน..จนวันสุดท้ายก่อนขึ้นเครื่องกลับบ้านจึงได้มาประชุมที่หาดใหญ่ก่อ ตั้ง..

ชมรมห้างสรรพสินค้าภูธร(Phuthon Department Store:PDS)..
และร่วมกันร่างระเบียบออกมาว่า..ใจความสำคัญคือ..
สมาชิกต้องเป็น:ห้างสรรพสินค้าต่างจังหวัด
กรรมการไม่เกิน 12 ท่าน..ประธานมาจากการเลือกตั้งของสมาชิก..เป็นได้คราวละ 2 ปีไม่เกิน 2 สมัย..
การประชุม..กรรมการประชุมเดือนละครั้ง..ประชุมใหญ่ปีละ 3 ครั้งวนเวียนไปแต่ละภาค..
และประธานคนแรกคือ..คุณสันติ คุณาวงศ์(เฮียเล้ง)จากแฟรี่แลนด์ นครสวรรค์..ซึ่งต่อมาได้เป็นประธาน 2 สมัย..
ในยุคที่คุณสันติเป็นประธานนั้นได้สร้างประโยชน์กับชมรมมากมาย..โดยปีแรก นั้นคุณสันติเสนอว่า..สมาชิกซึ่งประกอบด้วยเจ้าของสรรพสินค้าทั่วประเทศ 39 ท่าน ควรไปดูงานที่ต่างประเทศคืออังกฤษกับอเมริกา..โดยคุณสันติได้จัดทำโปรแกมป์ ไปลอนดอนแล้วบินจากลอนดอนด้วยเครื่องคองคอร์ดมายังนิวยอร์คและที่สำคัญคือ คุณสันติสามารถหาสปอนเซอร์มาช่วยค่าใช้จ่ายอีกด้วย...การไปดูงานครั้งนั้นทำ ให้เราได้รับการต้องรับจากเจ้าของห้างใหญ่ได้ไปเห็นการจัดระบบต่างๆของห้าง ใหญ่..และได้ความรู้มาว่า..การค้าปลีกนั้นแบ่งออกเป็น 5 กลุ่มคือ..
1.มอลล์(ศูนย์การค้า)
2.ห้างสรรพสินค้า..
3.ซุบเปอร์เซ็นเตอร์..
4.สเปเซียนไลท์สโตร์..และ
5.คอนวิเนี่ยน สโตร์..
ซึ่งทั้ง 5 กลุ่มนี้จะมีจุดประสงค์ในการบริการลูกค้าแตกต่างกัน..

หลังจากการดูงานครั้งนั้น..ทำให้เจ้าของห้างสรรพสินค้าตื่นตัวอย่างมากจึง กลับมาพัฒนาห้างตนเองขนานใหญ่และในปีต่อมาหลายคนได้ทำมินิมาร์ทออก มา..เช่น..
ช้อยส์มินิมาร์ทของกลุ่มตันตราภัณฑ์..ไนท์มินิมาร์ทของกลุ่มยิ่งยง..บิ๊กมิ นิมาร์ทของกลุ่มเจริญศรี..ท๊อปมาร์ทของกลุ่มท๊อปแลนด์..เป็นต้น..

นอกจากนี้การดูงานทำให้กลุ่ม PDS รู้ว่าระบบการค้าปลีกที่สมบูรณ์จะต้องมีศูนย์กระจายสินค้า(DC)ของตนเองเพราะ ช่วงนั้น(หรือในปัจจุบัน)การขนส่งยังต้องอาศัยรถสิบล้อที่ขนสินค้าเกษตรเข้า กรุงเทพแล้วจึงขนสินค้ากลับมาให้..
กลุ่ม PDS จึงได้ลงขันกันก่อตั้ง ศูนย์กระจายสินค้า(TDC)ที่บางบัวทอง..เพื่อจัดส่งสินค้าให้สมาชิก..
กิจกรรมของกลุ่ม PDS อีกอย่างคือร่วมกันจัดโปรโมชั่นส่งเสริมการขายร่วมกันทั่วประเทศโดยมีการจับรางวัลที่ชลบุรี..
แต่กิจกรรมที่สำคัญและสร้างความสามัคคีอย่างยิ่งคือการแวะเวียนไปประชุมใหญ่ ในแต่ละภาคที่ทำให้ห้างสรรพสินค้าต่างจังหวัดทั่วประเทศได้สนิทสนมกันเป็น พลังต่อรองกับซัพพลายเออร์ในเวลาต่อมา..

การที่นำเอาที่มาของ PDS มาเล่าสู่กันฟังเพราะผมยอมรับว่า..การได้ร่วมกลุ่ม PDS นี่เองทำให้ผมได้เรียนรู้การค้าปลีกและเพื่อนทั่วประเทศที่มีคุณูประการใน การทำการค้าอย่างยิ่งในเวลาต่อมา..