guideubon

 

ตอนที่ 8 ตำนาน 7-11 อีสานใต้...เส้นทางการพัฒนา...

ตำนานค้าปลีกเมืองอุบล-ห้างยิ่งยง-โกเฒ่า-19.jpg

แรกเริ่มสาขาแรกเมื่อวันที่ 11 เดือน 7 ปี 2536 นั้น..ความยุ่งยากวุ่นวายก็ติดตามมาอย่างมากมาย..เพราะสัญญาที่ว่า..จะต้อง เปิดให้ได้ 12 สาขาในพื้นที่จังหวัดอุบล สุรินทร์และศรีสะเกษในเวลา 3 ปี..
แน่นอนที่สุด ปัญหาใหญ่ที่คิดไว้น่าจะเป็นเรื่อง เงินทุน แต่ความจริงแล้วที่สร้างความเหน็ดเหนื่อยกว่า คือเรื่องพนักงานและการจัดการสินค้า..ปัญหาเงินทุนกลับเป็นเรื่องรองไปเลย..
เพราะสาขาแรกเมื่อสร้างเสร็จในยุคนั้น ผมก็เอาอุปกรณ์ไปเข้าลิชชิ่งไฟแนนท์ก็ได้เงินมาทำสาขาต่อไป..แต่ปัญหา พนักงานที่ต้องทำงาน 3 ผลัดกับยุคแรกๆที่คนยังไม่ชินกับการบริการ 24 ชม.นั้นนอกจากทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายแล้วที่สำคัญคือการควบคุมยากมาก ดังนั้นบ่อยๆผมต้องออกตรวจสาขาในช่วงดึกๆด้วยตนเอง..และปัญหาที่น่าปวดหัว อีกอย่างคือ การกระจายสินค้า ยิ่งเปิดสาขามากขึ้นยิ่งเพิ่มภาระในการกระจายมากขึ้น..
ในปีแรกๆเรื่องสินค้าผมอาศัยการรับสินค้าจากบริษัทห้างยิ่งยงสรรพสินค้าไป จำหน่ายเพื่อลดภาระเรื่องเงินทุน..แต่ปัญหาที่พบคือ นอกจากสินค้าที่จำหน่ายในห้างกับในร้าน 7-11 เป็นคนละกลุ่มกันแล้ว การบริหารจัดการสินค้านั้นก็ยุ่งยากตามไปด้วยเพราะ ห้างฯก็ต้องจัดสินค้าไว้จำหน่ายหน้าร้านด้วย..ในปี 2540 ผมจึงได้เปิดโกดังรับซื้อสินค้าและจัดส่งสินค้าให้สาขาเองที่ถนนคลังอาวุธ..
ในยุคที่เราจัดการบริหารสินค้าเองนั้นมีทั้งข้อดีและข้อเสีย..ข้อดีคือได้ ต้นทุนที่ต่ำลงเพราะสามารถเล่นรายการต่างๆที่ซัพพลายเออร์ตั้งเป้าไว้..และ สามารถนำสินค้าเข้าร้าน 7-11 เอง ซึ่งในช่วงนั้นเอง ผมสามารถช่วยเหลือผู้ผลิตสินค้ารายย่อยในอุบลเป็นจำนวนมาก..บางรายผลิตเพื่อ ส่งร้าน 7-11 ของเราโดยตรง ทำให้เรามีซัพพลายเออร์ท้องถิ่นจำนวนไม่น้อยที่มีอาชีพส่งสินค้าขายใน 7-11..แต่ข้อเสียคือนอกจากที่เราต้องมีโกดังกักตุนสินค้าแล้วเราก็ต้องจัดหา รถขนส่งไปส่งสินค้าตามสาขาต่างๆให้ทันต่อการขาย..

การขยายสาขานั้น..สิ่งสำคัญในเบื้องต้นคือ..การหาทำเล..และเรื่องนี้ผมต้อง เป็นคนจัดการเองทั้งหมดตั้งแต่หาทำเลตกลงกับผู้ให้เช่าทำสัญญาเช่าและคิดแบบ ก่อสร้าง..หลายคนแม้แต่ส่วนกลางเคยถามผมว่า.ทำไมไม่ให้คนอื่นทำให้เพราะการ หาทำเลในพื้นที่ 4 จังหวัดนั้นเป็นเรื่องของการเดินทางไกลๆ..ผมก็ตอบว่า..ถึงแม้ให้คนอื่นไปดู แล้ว สุดท้ายคือเราก็ต้องไปดูเองใช่ไม๊ ถ้าเช่นนั้นทำไมเราไม่ไปดูเองซะเลย...ส่วนเรื่องการก่อสร้างเขียนเลย์เอาท์ ในร้าน ผมก็พยายามฝึกเขียนเองจนปัจจุบันก็ยังทำอยู่(สมัยก่อนใช้กระดาษกราฟ ปัจจุบันเก่งขึ้นใช้ X-cell )..จากที่ทำเลย์เอาท์เองนี่เองทำให้ร้าน 7-11 เขตนี้มีจุดเด่นคือ..เลย์เอาท์การวางสินค้าในทุกๆสาขาในเขตนี้จะคล้ายกัน สินค้าจะอยู่ที่จุดเดิมเสมอหรือใกล้เคียงจุดเดิมในกรณีที่ขนาดร้านไม่เท่า กัน..ทำให้สะดวกต่อลูกค้าในการหาสินค้า..
และจากการทำเองนี่เอง ทำให้ผมคิดพัฒนารายละเอียดต่างในร้านเสมอมา..ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการโชว์ สินค้าตามมุมต่างๆหรือแม้แต่อุปกรณ์ต่างๆในร้านเพื่อให้มีประสิทธิภาพมาก ขึ้นแต่ราคาถูกลง(ถ้าเป็นไปได้)..
การทำเช่นนี้สามารถทำได้ หากได้รับความยินยอมจากส่วนกลาง ซึ่งที่กล่าวไปแล้วตอนต้นว่า..โชคดีที่ผู้ใหญ่ในส่วนกลางเชื่อมือในเรื่อง การทำ"ค้าปลีก"จึงให้ผมสามารถเปลี่ยนแปลงอุปกรณ์ได้ระดับหนึ่ง..แต่ทั้งนี้ ต้องไม่กระทบต่อภาพลักษณ์และการบริการของร้าน 7-11..

สิ่งที่ผมเข้มงวดในร้าน 7-11 เสมอนอกจาก หน้าร้านต้องสะดวก สะอาด สวยงามแล้ว ห้องน้ำของพนักงานก็เป็นอีกเรื่องที่ผมเอาจริงเอาจังมากเพื่อให้พนักงานได้ ใช้ห้องน้ำที่สะอาดถูกสุขอนามัย..ดังนั้นหลายๆครั้งที่มีลูกค้าไปขอเข้าห้อง น้ำที่ 7-11 เราจึงได้รับคำชมเสมอๆในเรื่องความสะอาด..

ในปี 2543 เป็นปีที่เราได้เข้าระบบรับสินค้าจากส่วนกลาง จึงทำให้ผมได้เลิกการจัดซื้อจัดสิงสินค้าของตนเองไป ซึ่งข้อดีคือเราลดความยุ่งยากในการจัดการสินค้าจัดส่งสินค้าออกไป..หน้าที่ ของผมก็มีเพียงหาทำเล ทำหน้าร้านให้สวยและ จัดการเรื่องพนักงานให้เพียงพอ สอนผู้จัดการให้สั่งสินค้าให้เพียงพอต่อการขายและบริการให้ดี...ก็นับว่าลด งานไปได้มาก...
นอกจากนี้เพื่อช่วยในการลดปัญหาทางเรื่องเงินทุน ทางบริษัทซีพีออลล์จำกัด(มหาชน)ยังช่วยให้เราสามารถกู้เงินในอัตราดอกเบี้ย ต่ำเพื่อมาขยายสาขา ซึ่งเหตุนี้เองใน ปี 2542 เป็นต้นมาในช่วงวิกฤติต้มยำกุ้งนั้น เราก็สามารถกู้เงินจากส่วนกลางมาขยายสาขาได้อย่างต่อเนื่อง..

ประมาณ ปี 2545 ทางซีพีออล ได้ทำสัญญาเปิดร้าน 7-11 กับ ปตท.ในปั้มน้ำมัน ปตท.ทั่วประเทศ ซึ่งแน่นอนรวมทั้งในเขตของซับแอร์เรียด้วย..จึงเกิดปัญหาในเรื่องการเปิด ข้ามเขต ในที่สุดใน ปี 2548 จึงมีการตกลงเป็นผลสำเร็จในการเปิดร้าน 7-11 ในปั้ม ปตท.ในเขตของซับแอร์เรียทั่วประเทศ โดยผมเป็นตัวกลางตกลงแทนซับแอร์เรียทั้ง 2 เขต(อุบลและเชียงใหม่)....

ตำนานค้าปลีกเมืองอุบล-ห้างยิ่งยง-โกเฒ่า-20.jpg

ประมาณปี 2540 ทางเทสโก้ได้เปิดห้างโลตัสในประเทศไทย และได้ขยายร้านมินิมาร์ทชื่อ"โลตัสเอ็กซเพรส" ซึ่งนับเป็นคู่แข่งที่สำคัญของ ร้าน 7-11 เพราะเป็นของทุนขนาดใหญ่จากต่างประเทศทำให้เปิดสาขาได้เร็ว..

ในปี 2544 โลตัสเอ็กเพรสก็ขยายเข้ามาในเขตพื้นที่อีสานใต้และสิ่งที่เราเจอคือ การเข้ามาเปิดติดๆกับเราหรือใกล้เราๆเพื่อแย่งลูกค้า อย่างไรก็ตามผมบอกทุกคนที่รู้จักว่า..ผมไม่ค่อยห่วงเรื่องโลตัสเอ็กซ์เพรสมา แย่งลูกค้าเพราะผมเชื่อว่า ลูกค้าของร้าน 7-11 เป็นคนละกลุ่มกับของโลตัสเอ็กซเพรส และผมเชื่อว่า.ร้าน 7-11 มีสินค้ามากกว่าน่าซื้อกว่า..
แต่ที่สร้างปัญหากับผมคือ..นอกจากด้วยความเป็นนายทุนใหญ่โลตัสมักจะไปแหย่ ค่าเช่าในร้านที่ผมขายดีทำให้ผมต้องเจอปัญหาในเรื่องการขึ้นค่าเช่าแบบก้าว กระโดดของผู้ให้เช่าตลอดมาแล้ว อีกปัญหาคือบางครั้งก็ชอบมาชวนพนักงานของเราไปทำงานด้วย....

ร้าน 7-11 มีจุดเด่นหลายประการที่คู่แข่งปัจจุบันยังตามไม่ทัน คือในเรื่องของสินค้าที่หลากหลาย มีอาหารที่พร้อมทานได้เลยมากมาย และมีบริการอื่นๆเช่น เคาเตอร์เซอร์วิสที่สะดวกสบายต่อการจ่ายเงิน รวมทั้งโปรโมชั่นต่างๆที่ถูกใจลูกค้า เช่น แสตมป์ เป็นต้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้หากคู่แข่งจะทำให้ได้เหมือน 7-11 ย่อมทำได้ แต่อาจจะต้องใช้ทุนมหาศาลและอาจจะต้องใช้เวลาอีกนาน..

ดังนั้นเป้าหมายของผมในการขยายสาขาคือ จะมีร้าน 7-11 ทุกอำเภอในเขต 4 จังหวัดนี้อย่างน้อยอำเภอละ 1 สาขาให้ครบทุกอำเภอภายในปี 2560 เพราะบางอำเภอก็ต้องรอให้มีปริมาณตลาดที่รองรับได้ แต่บางอำเภอก็สามารถเปิดได้หลายสาขา เช่น อำเภอกันทรลักษณ์ที่เป็นอำเภอใหญ่ เรามีถึง 4 สาขา เป็นต้น..

วันนี้จึงกล่าวได้ว่า..ร้าน 7-11 เป็นธุรกิจค้าปลีกที่ทันสมัยที่สุดของประเทศไทย ทั้งเรื่องภาพลักษณ์และการบริหารจัดการด้วยเทคโนโลยีต่างๆ เช่น การโอนเงินแบบเรียลไทม์ เป็นต้น...และสิ่งสำคัญคือวันนี้หลายสาขาทั้งใน กท.และต่างจังหวัด 7-11 สามารถส่งสินค้าให้ได้ทุกวัน ซึ่งนอกจากลดปัญหาเรื่องสินค้าไม่พอจำหน่ายแล้วที่สำคัญคือลดสต๊อกหน้าร้าน และมีสินค้าทันต่อความต้องการของลูกค้า ตามระบบซัพพลายเชน(Supply chain)ที่สมบูรณ์..

สิ่งเหล่านี้ล้วนเกิดจากการพัฒนาอย่างไม่หยุดยั้งของส่วนกลางที่มี "คุณก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์" เป็นผู้ผลักดันตั้งแต่ต้น ผมเองแม้จะอยู่ดินแดนไกลปืนเที่ยงก็พลอยได้รับอานิสงค์ไปด้วย..แน่นอนครับ ด้วยระบบการแข่งขันเสรี ด้วยภาวะของตลาดที่ต้องช่วงชิงลูกค้า การพัฒนาเพื่อให้ลูกค้าพึงพอใจย่อมทำให้ทุกคนหยุดนิ่งไม่ได้...ร้าน 7-11 ก็เช่นกันยังต้องมีการพัฒนาต่อไป..เพื่อยังคงร้านสะดวกซื้อที่มีสินค้าและ บริการอันดับหนึ่งตลอดไป...

ขอบคุณครับ..ติดตามตอนต่อไปครับ..

ตำนานค้าปลีกเมืองอุบล-ห้างยิ่งยง-โกเฒ่า-21.jpg

ตำนานค้าปลีกเมืองอุบล-7-11-โกเฒ่า-01.jpg